Po przystąpieniu Włoch do paktu Osi panowaniu Wielkiej Brytanii Egipcie i na bliskim Wshodzie zagroził włoski atak z Libii i Etiopii. W sierpniu 1940r. wojska włoskie zajęły brytyjską Somalię, a następnie przekroczyły granicę Egiptu. Na pomoc korpusowi egipskiemu Anglicy ściągnęli oddziały kolonialne z Indii, Australii, Nowej Zelandii i Republiki Południowej Afryki. W walkach na terenie Etiopii Włosi ponieśli porażkę dzięki czemu Etiopia odzyskała niepodległość. Po klęsce Włochów Niemcy wysłali do Afryki specjalne oddziały przygotowane do walki w pustynnych warunkach „Afryka Korps” pod dowództwem Ge. Erwina Rómmla. W marcu 1941 r. siły niemieckie i włoskie przełamały brytyjską linię obrony i dotarły do Egiptu. Na terytorium Libii w rękach brytyjskich pozostał tylko port Tobruk z broniącymi go oddziałami polskimi i australijskimi.
Kapitulacja wojsk osi w Afryce
W czerwcu 1942r. wojska Rómmla dotarły pod egipskie miasto
El–Alamein. Zostały tam zatrzymane przez oddziały brytyjskie. Armia broniąca Egiptu pod dowodzona przez gen. Bernarda Montgomery’ego po otrzymaniu posiłków podjęła ofensywę. W październiku 1942 r. Brytyjczycy pokonali korpus włosko-niemiecki i zmusili go do odwrotu.
Siły Rómmla znalazły się w okrążeniu. Od wschodu przez gen Montgomery’ego od zachodu przez wojska amerykańskie. Na morzu Śródziemnym natomiast panowała flota brytyjska, która nie przepuszczała transportów dla sił niemieckich. W maju 1943r. ostatnie oddziały „Afryka Korps” skapitulowały w Tunezji.
Bernard Montgomery
Erwin Rommel